یا سید ساجدین(ع)

در کوچه پس کوچه های جوانی ام، نجوای دعای توست که می جوشد

و میل رویش را در تمام وجودم ایجاد می کند.

برای سبز شدن و جوانه زدن، لابه لای صحیفه ات آشیانه می کنم

برای دانلود صحیفه سجادیه برای موبایل اینجا را کلیک کنید.

عاشورا..

وقتی غدیر فراموش می شود محرم بر پا می شود

محرم عزای نادیده گرفتن غدیر است...

و چه کوتاه است فاصله

نادیده گرفتن دست امام علی (ع) در ظهر غدیر

تا

بالا رفتن سر امام حسین(ع) در ظهر عاشورا...

راز!

کسی که بیهوش است؛

به صورتش آب می زنند؛

تا به هوش آید؛

این است راز اشک بر حسین (ع)...

ماه محرم

مکه/غدیر/عشق به حیدر/مباهله...

کم کم صدای زنگ غم انگیز غافله

سر بسته گویمت!تو فقط گوش کن

ناموس اهل بیت کجا و شمر و حرمله....؟

 

عید عاشقان مبارک

گفت پیـغمبر به یـارای سخـن /  پیک رب العالمین آمد به من

گفت حیدر را خدا این تحـفه داد /  بر همه خلق جهان فضلش نهاد

گشت داخـل از یقین زوج بتول / در ولایـت با خداونــد و رسول

عید غدیر خم بر شما مبارک

ای دل دوباره گل کن امشب علی ، امیر است

بر آستان جانان آیینه ی غدیر است

آیینه ی محمد،  مردی زجنس  قرآن

شیرخدا ولی شد آن کوه عشق و ایمان . . .

 

در فصل خطر امیر را گم نکنید

آن وسعت بی نظیر را گم نکنید

تنها ره جنت از علی میگذرد

ای همسفران غدیر را گم نکنید . . .

عید غدیر خم مبارک باد

 

عید غدیر خم

عید غدیر، عید الله اکبر و عید آل محمد و ارزشمندترین و والاترین عید اسلامی ‏است. هیچ روزى در طول سال، فرخنده ‏تر و مبارک‏ تر از این روز مقدس نزد شیعیان اهل‏ بیت نیست. امام صادق سلام الله ‏علیه مى‏فرماید:

«ان یوم غدیر خم بین الفطر و الاضحى و الجمعه کالقمر بین الکواکب...»؛ روزعید غدیر خم در میان سه عید فطر و قربان و جمعه، مانند درخشندگى ماه در میان ‏ستارگان است. چه تعبیر ظریفى امام دارد که عید غدیر را تشبیه به ماه کرده است و دیگر اعیاد را به ستاره؛ زیرا در این روز بزرگ بود که خداوند اعلام کرد: امروز دین را بر شما تکمیل کردم و نعمتم را بر شما به اتمام رساندم :« الیوم اکملت‏ لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتى و رضیت لکم الاسلام دینا»؛ نعمت ‏بزرگ اسلام که از هر نعمتى ارزنده ‏تر و گرانبهاتر است، کامل نمی ‏شود و محقق نمى‏گردد جز با ولایت علی ‏علیه السلام « و ما نودى بشى‏ء مثل ما نودى بالولایه‏«.

محب الدین طبرى از علماى بزرگ اهل سنت نقل می ‏کند که رسول خدا صلوات الله علیه فرمود: «اذا جمع الله الاولین و الاخرین یوم القیامة و نصب الصراط على جسر جهنم، لم ‏یجزها احد الا من کانت له براء ة بولایة على بن ابى طالب‏»؛ در روز قیامت که خداوند تمام مردم را جمع می ‏کند و صراط بر پل دوزخ زده می ‏شود، هیچ کس از آن نمی ‏گذرد جز کسى که با ولایت على ابن ابى‏طالب، گذرنامه بیزارى و برائت از جهنم را داشته باشد.

ولایت على علیه السلام همان دین حنیف است که فرمود: « فاقم وجهک للدین حنیفا فطرت الله التى فطر الناس علیها»؛ پس اى پیامبر(همراه با پیروانت) به سوى آیین پاک اسلام روى ‏آور که فطرت الهى‏ است و مردم بر آن مفطور شده‏ اند.

و ولایت على همان طریقه و روش صحیح زندگى است که اگر مردم آن روش را برگزینند، خداوند در روز رستاخیز، از آب گواراى حوض کوثر به دست على علیه السلام ‏سیرابشان می ‏گرداند. « و ان لو استقاموا على الطریقة لاسقیناهم ماء غدقا»؛ و ولایت همان نعمتى است که حتما از آن سؤال می ‏شود که با آن چگونه رفتار کردید« ثم لتسالن یومئذ عن النعیم‏»

آلوسى، مفسر بزرگ اهل سنت در تفسیر کبیر روح المعانى پس از ذکر آیه شریفه‏« وقفوهم انهم مسئولون‏»؛ و آنان را متوقف کنید و ایست ‏بدهید که مسئولیت دارند و باید پاسخگو باشند، در ذیل تفسیر این آیه، اقوال گوناگونى را نقل می ‏کند و سپس‏ نتیجه می ‏گیرد و می گوید:

»سزاوارترین و صحیح ترین سخن این است که در آن روز از عقاید و اعمال انسان ‏سؤال می ‏شود و از همه مهم‏ تر و عظیم‏تر، قطعا ولایت على کرم الله وجهه است‏«.

و در این روز بزرگ که یادآور نصب و تعیین امیرالمؤمنین به دست مبارک رسول‏ اکرم صلى الله علیه و آله و سلم و به امر پروردگارش است، باید این فطرت الهى ‏را در دل‏ها زنده کرد و پرده‏ هاى ظلمت و جهالت و تارهاى نادانى و غفلت ‏را از دیدگان غافلان برداشت تا بر طریقه حق پایدار گردند و به صراط مستقیم الهى روى‏ آورند و دینشان کامل شود.

 

 

مظلوم تاریخ

از آن زمان که کودکی نو پا بودم، به یاد دارم هر گاه که می خواستم برخیزم ، به من آموخته بودند «یا علی» بگویم ، هر گاه می خواستم باری را بلند نمایم «یا علی» می گفتم.به من آموخته بودند هر کجاواماندم مدد از مولایم «علی» بگریم..هر کجا خسته شدم «یا علی» بگویم و انرژی بگیرم، اما«یا علی» چه بود ؟ و «علی» که بود ؟ نمی‌دانستم

هنوز هم که هنوزه با وجود کسب اطلاعات  باز هم باید اقرار کنم که چیزی نمی‌دانم و درک جلوه های شخصیت ابر مردی که ماوراء شخص وی، حتی برای اصحابش ناشناخته بود و هست؛ برای فردی چون من، ناممکن است مگر نمی از یمی.

مولوی بلخی با آن اندیشه عمیق و روح بلند درباره حضرت علی علیه السلام می‌گوید:

در شجاعت شیر ربا نیستی                         در مروت خود که داند کیستی؟

و ابوعلی سینا، متفکر و فیلسوف شرق نیز در مقام تشبیه او چنین می‌گوید:

[علی علیه السلام نسبت به اصحاب، مانند «معقول» بود نسبت به «محسوس»] و نیز می‌گوید: «علی علیه السلام در میان یاران رسول خدا صلی الله علیه و آله مانند عقول قاهره نسبت به اجسام مادیه بود. »

به راستی کدام بُعد از ابعاد وجود علی علیه السلام را می توان بررسی کرد ؟ شجاعت، عدالت، سخاوت، ایثار، گذشت، علم، آگاهی و معرفت ، زهد و تقوا و ... کدام یک؟

علی علیه السلام، شخصیتی است دارای ابعاد مختلف و جامع صفات اضداد؛ حضرت فرمانروایی است پر قدرت و صلابت و در عین حال بردبار، در میدان جنگ دلاوری کم نظیر، در محراب عبادت عابدی گریان، با دشمنان قاطع، در برابر یتیمان و بیوه زنان مهربان و رقیق القلب، سخاوتمندی بی مانند، در عین حال ساده پوشی کارگر و کشاورز، حکیمی دانا، قاضی دادگر ، بی گذشت و دقیق النظر بود.

به راستی شناخت کامل از این دریای ناپیدا کرانه فضیلت ، تقوا و دانش، برای کسی امکان ندارد، مگر خدایی که خالق اوست و حضرت خاتم النبیین صلی الله علیه و آله که معلم و مربی اوست و اولاد مطهرش که پرورش یافتگان مکتب او هستند؛ تنها ایشان هستند که مقام و رتبت او را، چنان که هست، در می یابند و دیگران را راهی به شناخت شخصیت والای او نیست.

امیرالمؤمنین دریایی است از خصایص عالی بشری و جامع صفات ممتاز یک انسان برتر، و به حقیقت انسانی کامل. ایشان در این صفات، تا آنجا پیش رفته که حتی دشمنانش نیز زبان به تمجید او گشوده‌اند.

آورده‌اند: روزی محقن بن ابی محقن که از حضرت علی علیه السلام روی برگردانده و به سوی معاویه رفته بود، برای شادمان ساختن معاویه گفت: « من از نزد بی زبان ترین مردم به نزد تو آمدم!» این چاپلوسی چنان مشمئز کننده و بی جا بود که معاویه گفت: " وای بر تو! علی بی زبان ترین افراد است؟! قریش پیش از علی از فصاحت آگاهی نداشت، علی به قریش درس فصاحت آموخت!"(1)

یا عــلــی(ع)

بر بلندای فلک ذکر ملائک یا عیلست

هر که گوید یا علی ، در روز محشر با علیست

در طواف کعبه گر با دیده ی دل بنگری

هر طرف آئینه ای باشد کزان پیدا علیست

گر خدا خوانم علی را ، کفر باشد کفر محض

به که گویم المثنای حق یکتا علیست

ای یهودی ، ای مسیحی ، ای مسلمان ، ای فلان

رکن کعبه ، چلچراغ مسجد الاقصی علیست

در شب معراج احمد نور از لب نور بود

دید در افلاک ، ماه لیله الاسرا علیست

مردگان دم میگرفتند ز عیسای مسیح

غافل از آنکه مسیحای دو صد عیسی علیست

اوست سر اسم اعظم ، واقف است او بر امور

راز پنهان در عصای پنجه ی موسی علیست

با علی بودن علو و عزت آزادگیست

جبرئیل عرش را استاد بی همتا علیست

خواستگاران فراوان داشت دخت مصطفی

از خدا دستور آمد همسر زهرا علیست

بر فراز آسمان ها هم حکومت حق اوست

حاکم و فرمانروای عالم بالا علیست

قدرت کل دول ، از ناخن او کمتر است

امپراتور بلند آوازه ی دنیا علیست

از غدیر خم چه میدانی ؟، نمیدانی بدان

بعد پیغمبر امام و رهبر و مولا علیست

ای که هی دم میزنی از اولی و دومی

بشنو ای ابله ، ولی مسلمین تنها علیست

اوست باب اله ، باب العشق ، باب المعرفت

شیعیان باب گرام زینب کبری علیست

تا عبد پرونده شیعه بدون خدشه است

قاضی دیوان کیفر، صاحب الامضاء علیست

شعر از  "سید حسن خوش‎زاد"

شعر از  "سید حسن خوش‎زاد"

تبریک

 

جشن فرشتگان

آخرین پیامبر نور، زلال‏ترین عصاره وحی را
در پیوند دخترش با آسمانی‏ترین مرد، می‏ریزد
و با آرامشی که اولین محصول این تلاقی عظیم است،
به خدا لبخند می‏زند.

فرشتگان، بال در بال هم،
زیباترین سرور خاک را جشن می‏گیرند
و بزرگ‏ترین شادمانی زمین را پای می‏کوبند.

ای اهل عالم! آیا در تقویم خاک،
روزی گسترده ‏تر از روز پیوند دو دریا دیده‏اید؟!

دو دریا، دو بی‏کران؛ دو شفافیت محض!
دو نور لایتناهی!... اهالی دیار معرفت!

دریابید این خجسته ‏ترین ثانیه‏ های رحمت و برکت را!
دریابید و دریابیم این تموّج فضایل در جاری زمان را!

شیعیان تبریک...

از هـزاران زائــر درد آشـنـا مــن هـــم یـــکـی

زیـن همــه مسـکین سر تا پا گدا من هم یکی

گــر چـه خوارم، خار هم با گُل نشیند گاه گاه

در گــلـــســتـــان مــحــبـــان رضا من هم یکی

آقا چه قدر دلم گرفتار شماست

صد بار شکسته، باز بیمار شماست

انگار تمام شهر فهمیده دلـم

همسایه دیوار به دیوار شماست