یا عــلــی(ع)

بر بلندای فلک ذکر ملائک یا عیلست

هر که گوید یا علی ، در روز محشر با علیست

در طواف کعبه گر با دیده ی دل بنگری

هر طرف آئینه ای باشد کزان پیدا علیست

گر خدا خوانم علی را ، کفر باشد کفر محض

به که گویم المثنای حق یکتا علیست

ای یهودی ، ای مسیحی ، ای مسلمان ، ای فلان

رکن کعبه ، چلچراغ مسجد الاقصی علیست

در شب معراج احمد نور از لب نور بود

دید در افلاک ، ماه لیله الاسرا علیست

مردگان دم میگرفتند ز عیسای مسیح

غافل از آنکه مسیحای دو صد عیسی علیست

اوست سر اسم اعظم ، واقف است او بر امور

راز پنهان در عصای پنجه ی موسی علیست

با علی بودن علو و عزت آزادگیست

جبرئیل عرش را استاد بی همتا علیست

خواستگاران فراوان داشت دخت مصطفی

از خدا دستور آمد همسر زهرا علیست

بر فراز آسمان ها هم حکومت حق اوست

حاکم و فرمانروای عالم بالا علیست

قدرت کل دول ، از ناخن او کمتر است

امپراتور بلند آوازه ی دنیا علیست

از غدیر خم چه میدانی ؟، نمیدانی بدان

بعد پیغمبر امام و رهبر و مولا علیست

ای که هی دم میزنی از اولی و دومی

بشنو ای ابله ، ولی مسلمین تنها علیست

اوست باب اله ، باب العشق ، باب المعرفت

شیعیان باب گرام زینب کبری علیست

تا عبد پرونده شیعه بدون خدشه است

قاضی دیوان کیفر، صاحب الامضاء علیست

شعر از  "سید حسن خوش‎زاد"

شعر از  "سید حسن خوش‎زاد"