رد دلایل اهل سنت 4

مباحثه مأمون با دانشمندان عامه:

این مباحثه را شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا و احمد بن عبد ربه که از علماى 

اهل سنت است در کتاب عقد الفرید حکایت کرده است که اسحاق بن حماد 

گفت :یحیى بن اکثم ما را جمع نمود و گفت:مأمون دستور داده است که جمعى

از اهل کلام و حدیث را نزد او ببرم و من در حدود چهل نفر از علماى هر دو صنف

 را جمع کردم و مأمون را نیز خبر دادم مأمون بر آنها وارد شد و گفت:اى جماعت

 علماء من معتقدم که على علیه السلام پس از رحلت پیغمبر (ص)جانشین وى بوده 

است اگر سخن و عقیده مرا قبول دارید و آن را صحیح می دانید شما نیز اعتراف

کنید و اگر بنظر شما این سخن من اشکال و ایرادى دارد با دلیل و برهان آن را

 رد کنید ضمنا حشمت و مقام من به هیچ وجه مانع حق گوئى شما نشود فقط تقوى

 را پیشه کنید و از عذاب خدا بترسید و سخن بحق گوئید.

اکنون میل شما است یا شما از من سؤال کنید و یا اجازه بدهید من از شما سؤال 

کنم.

گفتند:ما سؤال می کنیم.مأمون گفت شما یک نفر را انتخاب کنید که با من سخن

 گوید و چنانچه در جائى به خطا رفت شما کمک کنید و از او پشتیبانى نمائید پس

 یکى از آن گروه چهل نفرى به سخن در آمد و گفت:

اعتقاد ما اینست که پس از پیغمبر(ص) ابوبکر بهترین مردم است زیرا روایتى

 هست که تمام صحابه آن را نقل نموده‏اند که رسول خدا (ص) فرمود: پس از

 من به این دو نفر (ابوبکر و عمر) اقتداء کنید بنا براین باید آن دو نفر بهترین خلق

 باشند تا مردم به آنها اقتداء کنند!

مأمون گفت :روایات و احادیث زیاد است و همه آنها از سه صورت خارج نیست‏ یا 

همه اخبار صحیح است،یا همه آنها جعلى و باطل است و یا بعضى صحیح و برخى

 باطل است.

اگر تمام اخبار و روایات صحیح باشد پس این اختلافات از کجا ناشى شده است و

 چرا بعضى اخبار ناقض بعضى دیگرند و اگر تمام آنها باطل باشد لازم می آید 

بطلان دین و کهنه شدن شریعت مطهره،پس بعضى از روایات و اخبار صحیح و

پاره‏اى هم باطل است و آنکه صحیح است باید متکى بدلیل و برهان باشد و الا 

باطل و جعلى خواهد بود.

حال در مقام تجسس دلیل بر می آئیم و چون به مضمون این حدیثى که شما

 

گفتید نگاه می کنیم مى‏بینیم صدور چنین خبرى از شخص پیغمبر صلى الله علیه

 

 و آله که اعقل عقلاء است شایسته نیست زیرا که اقتداء کردن به دو نفر در یک

 

 وقت محال است و آن دو نفر یا من جمیع الجهات متحد بودند و یا با هم اختلافاتى

 

 داشتند در صورت اول لازم می آید که آن دو تن از نظر شکل و جسم و شعور و فکر

 

 یکى باشند که آن هم محال است و در صورت دوم اگر اقتداء به یکى شود  به دیگرى

 

 نشده است و چگونه هر دو بر حق می باشند در حالی که از نظر عقیده با هم اختلاف

 

داشتند. عمر به ابوبکر گفت: خالد بن ولید را به جهت قتل مالک بن نویره عزل کن و

 

گردنش بزن ابوبکر قبول نکرد عمر متعه زن و حج را تحریم نمود و ابوبکر نکرد ابوبکر

 

 بعد از خود خلیفه معین کرد و عمر را به جا گذاشت ولى عمر خلافت را در شوراى

 

شش نفرى محصور نمود و هکذا...